Hausnarketa honi hasiera emateko, aitortu beharra daukat bi egun horietan oso gustura sentitu nintzenla.
Jardunaldiak asko gustatu
zitzaizkidan eta orain, artea, beste modu batera ikusten dut.
5
hizketaldi eduki genituen eta bostak oso aberasgarriak iruditu zitzaizkidan.
Eskerrak eman nahiko nizkieke hitzaldia ematera etorri ziren guztiei, beraiei
esker orain begirada kritiko, enpatiko eta anitzagoa dudala esan dezakedalako.
Orokorrean, hainbat alderdi azpimarratu nituen, lehenengoa, IKTek lan
horretan (artea gizartea eraldatzeko tresna gisa), garrantzi eta eragin handia
dutela. Hauek gabe, arteak duen helburua ez litzateke guztiz beteko.
Bigarrena, jardunaldi hauei esker eta arteari esker, beste herri, hiri eta
abarretan bizitzen diren egoerak ezagutzeko aukera izan dugula. Zoritxarrez, gure
ezjakintasunean oso gustura bizi gara, baina errealitatea beste bat da eta
horretaz kontziente izan behar gara. Hala nola, errefuxiatu Palestinarren
egoera. Lotsagarria da, ez da bat ere ez juxtua. Asko gustatu zait artearen
bidez hori ikusi ahal izatea, begirada zabaltzea.
Eta hirugarrena, artea espresio bide bat dela gizartean aldaketak emateko.
Gure gizartea pixkanaka aldatzen joateko ezinbesteko erraminta da artea eta
honek eskaintzen dizkigun baliabideak.
Guk hiru espresio bide izan genituen; ipuinak, antzerkia eta komikiak. Ni
ipuineko tailerrean hartu nuen parte eta oso gustura egon nintzen. Bertan
konturatu nintzen zeinen garrantzitsua den gauzak ondo kontatzea, hitzen eta
irudien bitartez transmititzea, beste pertsonengana iristea eta emozionatzea.
Tailer honen xedeetako bat, istorio errealak
kontatzea zen. Benetako istorioak, Palestinar emakumeak bizitzen dituzten
egoerak hain zuzen.
Horretarako komiki liburuxka hau erabili
genuen, eta esan beharra daukat istorio politak eta izugarriak direla.
Beste helburu batzuk ere bazeuden, hala nola,
gure istorioa besteen ahotan eta hitzetan kontatuta ea nola sentitzen ginen eta
guk geuk gure istorioa kontatzerakoan zein erreakzio edukitzen genuen.
Denboraz, agian, nahiko motx geratu ginela
uste dut, baina bi egun zoragarri igaro nituen.
Laburbilduz, esan ditzakedana da bi egun
horietatik ateratako ondorio nagusiak honako hauek direla:
- Denok dugu bizi duin baterako eskubidea.
- Elkartasuna eta elkarlanaren ondorioz gizarte umil, enpatiko, polit, anitza eta indartsua sortu dezakegula.
- Bazterkeria egoerak moztu egin behar direla, horiekin ez gara inora iristen. Aurreiritziak, estereotipoak eta abar gizarte eraldaketa eten besterik ez dute egiten.
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina